Κατηφορίζοντας νοτιοδυτικά φτάνουμε στο σχολείο του χωριού.Το παλιό, διώροφο, πετρόκτιστο κτήριο του 1936, εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με τον όγκο και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του. Στον προαύλιο χώρο του σχολείου πραγματοποιείται κάθε χρόνο το Διεθνές Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών, την πρώτη βδομάδα του Αυγούστου.
Η εντατική ανοικοδόμηση των τελευταίων δεκαετιών έχει περιορίσει δραματικά τον αριθμό των παλιών κτηρίων του χωριού.Τα λίγα κτίσματα που διασώζονται έχουν τα τυπικά χαρακτηριστικά της τοπικής μακεδονικής αρχιτεκτονικής του περασμένου αιώνα.Ενδιαφέρον για τον επισκέπτη παρουσιάζουν οι οικίες Μπαΐρακτάρη, Αλεξιάδη κ.α.στο βόρειο τμήμα του χωριού.Η οικιστική ταυτότητα του χώρου συμπληρώνεται με τα πυκνά, διώροφα σπίτια, κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο χωρίς σχηματική και δομική αυτονομία.Οι αυλές είναι περιορισμένες και μεγαλώνουν προοδευτικά καθώς βγαίνουμε από το κέντρο του χωριού.
Μια δεύτερη περιπατητική διαδρομή, περιμετρικά του χωριού, θα μας οδηγήσει στη θέση Κουτρούλιβο, στο ναό των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης που χτίστηκε το 1954 στη θέση προηγούμενου παρεκκλησίου, που υπήρχε από τα χρόνια της απελευθέρωσης.Η περιοχή εκείνη ήταν τότε πλούσια σε νερά. Στο Κουτρούλιοβο υπήρχαν δύο βρύσες οι οποίες δε σώζονται σήμερα.Με το νερό της περιοχής πότιζαν οι κάτοικοι τα χωράφια τους στον κάμπο.Στη γιορτή του αγίου κατέβαινε όλο το χωριό στην εκκλησία.Βόρεια του ναού, στη θέση άγαλμα υπήρχαν πηγάδια.
Πηγή Κειμένου και Φωτογραφιών: www.xiropotamos-mes.gr