Οι κυριώτερες εκδοχές για την προέλευση του ονόματος Βησσοτσάνη είναι δύο. Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το τοπονύμιο συνδέεται με το θρακικό φύλο των Βησσών ή Βεσσών. Οι Βησσοί ζούσαν στις κορυφές και στα υψίπεδα του Φαλακρού. Το μαντείο των Βησσών, φημιζότανε στην αρχαιότητα, για την αξιοπιστία των χρησμών του.Το επισκέφτηκαν διάσημοι πολιτικοί ηγέτες, όπως ο Μ. Αλέξανδρος, ο Ρωμαίος ανθύπατος της Μακεδονίας Οκτάβιος Γάιος κι άλλοι. Ονομάστηκαν έτσι, σύμφωνα με τον Λουκιανό:εκ των πολλών βοών τους οποίους εκτρέφει η χώρα των».

Η δεύτερη εκδοχή υποστηρίζει ότι παράγεται από την σλαβική λέξη Βισόκ που σημαίνει ψηλός, λόγω του υψώματος στο οποίο ήταν κτισμένος ο οικισμός.Το δεύτερο συνθετικό προέρχεται, σε κάθε περίπτωση από την τουρκική λέξη τσιάν που σημαίνει κουδούνι. Την εποχή της τουρκικής κατάκτησης είναι βέβαιο λοιπόν ότι στην περιοχή υπήρχαν κοπάδια με αιγοπρόβατα. Η αίσθηση του ήχου που δίνει το αντικείμενο, αλλά και η ονομασία του καθορίζουν ασφαλέστερα την επικράτηση της ονομασίας του τόπου.

Βησοτσάνη ή Βησ(σ)ότσιανη ή Βησσωτσιάνη και Βισώτζιανη είναι διάφορες ονομασίες που συναντά κανείς στις λιγοστές γραπτές πηγές του 19ου αιώνα (Μερτζίδης, Σχοινάς, Χατζηκυριακού), που αναφέρονται στον Ξηροπόταμο.Η παλαιότερη γραπτή αναφορά είναι Βισώτζιανη από το βρέβιο της Κοσίνιτσας στο Παγγαίο.Το χειρόγραφο αυτό χρονολογείται στο 17ο αιώνα.Το σπουδαιότερο ωστόσο γραπτό κειμήλιο του Ξηροποτάμου είναι ο Κώδικας του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου του 1906, όπου το χωριό μας ονομάζεται Βησσοτσάνη.